به نقل از «فرارو»

پاسخ سروش محلاتی به مطهری: ولادت امام کاظم هفتم صفر نیست

تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۴۴۱۲۸

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: حجت‌الاسلام هادی سروش محلاتی مدرس حوزه علمیه قم در یادداشتی به یادداشت دکتر علی مطهری نایب رئیس مجلس درباره عزاداری هفتم صفر پاسخ داده است

متن نامه به شرح زیر است:
به نام خدا
جناب دکتر علی آقا مطهری عزیز
با سلام
درباره نوشته جنابعالی در مورد هفتم ماه صفر ملاحظاتی را تقدیم می‌نمایم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مورد دو نکته مهم که در نوشته‌تان آورده‌اید با شما همراه و هم فکر هستم؛

اول؛ در مورد اشتهاء نابحق به ترویج عزاداری و غم در جامعه.

دوم؛ در مورد بی‌محتوا بودن قسمت قابل توجهی از برنامه‌های صداوسیما در ایام مربوط به اهل‌بیت(ع). و اجازه دهید اضافه کنم که این پدیده منفی وقتی بیشتر منفی می‌شود که در اکثر برنامه‌هایشان، ترویج از مداحان بی‌سوادی می‌شود که از مسیر صحیح مداحی فاصله گرفته‌اند. این دو مورد از نوشته‌تان جای قدردانی دارد و از ادامه این تفکر رسا و زیبا استقبال می‌شود.

اما نکته‌ای که مورد ملاحظات می‌تواند قرار گیرد، موضوع ولادت حضرت کاظم(ع) در روز هفتم صفر و شهادت امام مجتبی در همان روز است که جنابعالی مورد توجه قرار داده‌اید.

اجازه دهید نتیجه بررسی خود را تقدیم کنم:

در متن جنابعالی ولادت امام کاظم(ع) در روز هفتم صفر قطعی گرفته شده و سالروز شهادت امام حسن(ع) غیر قطعی و متکی به روایت ضعیف!

در مورد ولادت امام کاظم(ع)
اولا؛ در اینکه هفتم صفر روز ولادت حضرت کاظم باشد، "روایتی" نداریم. بلکه معدودی از مورخین بدین واقعه اشاره فرموده‌اند که عبارت‌اند از؛ فتال نیشابوری صاحب کتاب روضه الواعظین، و طبرسی در کتاب اعلام الوری و ابن‎شهرآشوب در کتاب المناقب.
ولی این قول بوسیله فقیه بزرگ جناب شهید اول در کتاب فقه استدلالی‌ وی بنام "الدروس" ضعیف دانسته شده و از درجه اعتبار ساقط گشت.

و ثانیا؛ در مقابل این سه نفر از مورخین، ما مواجه با اقوال دانشمندانی از شیعه و غیر شیعه هستیم که مبنای ولادت حضرت کاظم(ع) را ماه ذی‏حجه گذاشته اند؛ مانند کلینی، شیخ مفید، شیخ طوسی، شهید اول، و از علماء عامه؛ خطیب بغدادی، ابن جوزی.

و ثالثا؛ که دارای اهمیت بیشتر است وجود "روایاتی" مبنی بر ولادت حضرت کاظم(ع) در ماه ذیحجه است.

روایت نخست
کتاب المحاسن که از جناب برقی است و ایشان از اقدم علماء امامیه است(در جلد دوم حدیث شماره 1103)در روایتی از ابوبصیر نقل می‎کند: در مسیر حج خدمت امام صادق(ع) بودیم، و چون در مکانی بنام ابواء توقف کردیم، برای ما سفره انداخته شد که در این میان پیکی ازسوی همسر امام صادق آمد و از حال ایشان و نزدیک شدن ولادت نوزادی، امام صادق را مطلع نمود.. که ولادت حضرت کاظم بود.

روایت دوم
در همان کتاب المحاسن حدیث 1556 است که از منهال نقل میکند؛در مسیر بازگشت از حج با امام صادق بودم، در ابواء توقف کردیم و در آنجا، موسی بن جعفر(ع) به دنیا آمد. وامام صادق(ع) وقتی وارد مدینه شدند، مردم رابه واسطه مبارکی این ولادت، سه روز اطعام نمودند.

روایت سوم
در کتاب دلائل الامامه (ص313) ابوجعفر طبری که از علماء شیعه است از امام عسکری(ع) نقل نموده که: امام کاظم(ع) در ماه ذی‏حجه در ابواء به دنیا آمد.

اما در مورد سالروز شهادت امام مجتبی(ع)

گرچه شهادت حضرت در 28 صفر هم نقل شده و مورد تایید شیخ طوسی در کتاب التهذیب است، اما از سوئی شیخ کلینی در کتاب الکافی؛ شهادت ایشان را در آخر ماه صفر ذکر نموده است و از ناحیه دیگر؛ بزرگانی چون شیخ بهایی و نیز پدر عالمش و شهید اول و شیخ کفعمی و... بر این باورند که؛ شهادت امام مجتبی در هفتم صفر قرار گرفته است.

در پایان اجازه دهید به دو نکته ایجابی و سلبی اشارت کنم؛ اول آنکه منقول ومعروف است شهرت مناسبت هفتم صفر به ولادت حضرت کاظم(ع) از ناصرالدین‌شاه است!

دوم اینکه اساتید ما از مشایخ‌شان مانند حضرت امام که از شاگردان مرحوم آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی بودند، نقل میکردند که سیره جدی آن مرجع وموسس حوزه، بر اقامه عزا برای حضرت مجتبی(ع) در روز هفتم صفر بوده و بر آن پافشاری هم داشته.

استاد مدقق و محقق ما آیت‌الله شبیری زنجانی، که خود از منتقدین بحقِ در مورد افزایش ایام عزاداری هستند، در مورد اقامه عزا در هفتم صفر بر این باورند که؛ "عزاداری روز هفتم ماه صفر به عنوان سوگواری سبط اکبر(ع) و تعطیل بازار که سنت شیعیان بوده از شعائر دینی است و باید محفوظ بماند" کما اینکه مرحوم آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی هم هفتم صفر را روز شهادت امام مجتبی علیه‌السلام می‌دانستند و اقامه عزا می‌کردند و وصیت به اقامه عزا هم فرمودند.

از تصدیع، پوزش خواسته و توفیقات جنابعالی؛ که یادگار ارزشمند شهید استاد مطهری هستید را از خدای متعال خواستارم.

منبع: فرارو

کلیدواژه: سروش محلاتی مطهری امام کاظم تاریخ دین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۴۴۱۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنالیز فنی: پرس شدید علیه فشردگی مورایس!

به گزارش "ورزش سه"، سال هاست که به واسطه رقابت تنگاتنگ میان دو مدعی کسب عنوان قهرمانی، حواشی و رجز خوانی های هواداران و دو تیم برای یک دیگر، از تقابل میان پرسپولیس و سپاهان با نام ال کلاسیکوی فوتبال ایران یاد می شود.

شب گذشته نیز هر دو تیم در قامت یک مدعی و در تعقیب استقلال صدر نشین، در ورزشگاه آزادی به مصاف یکدیگر رفتند و سرانجام، این دیدار کسل کننده با نتیجه 0-0 به پایان رسید؛ تا استقلال تنها پیروز جدال حساس هفته بیست و پنجم باشد و همچنان با یک امتیاز اختلاف و البته حاشیه امنیت ناچیز نسبت به پرسپولیس صدرنشین بماند.

از آنجایی که این دیدار نکته بارز فنی نداشته است و به واقع یکی از ضعیف ترین تقابلات دو تیم در فصل جاری به شمار می رود، ما در این قسمت صرفا به بررسی کلیات فلسفه و استراتژی های پرسپولیس می پردازیم.

پرسپولیس بازی را با آرایش پایه 2-4-4 آغاز کرد. تصویر زیر شعاع حرکتی بازیکنان را صرفا در فاز حمله نشان می دهد.

 حضور وحدت حنانوف به جای دانیال اسماعیلی فر به طبع از میزان تهاجمی بودن کانال سمت راست تا حدی کاسته است؛ چرا که نفوذ کمی از او در این دیدار دیده شد و این می تواند به دلیل حساسیت بازی و سبک بازی او نیز باشد.

عبدالکریم حسن اما بسته به شرایط بازی وظایف متفاوتی دارد؛ به طور عمده بازیکن ثابت کانال سمت چپ است که همواره در دفاع و حمله حضور دارد اما در زمان های محدودی که اورونوف در کانال چپ حضور پیدا می کند، او به شکل Inverted (معکوس) به داخل نفوذ می کند؛ البته که شعاع حرکتی او باید با سروش رفیعی نیز همپوشانی داشته باشد.

مطابق تصویر فوق، عمده حملات و بازیسازی های پرسپولیس از سمت چپ انجام می شود یعنی جایی که سروش رفیعی، عبدالکریم حسن و اوستون اورونوف حضور موثری دارند. سروش رفیعی به هنگام بازیسازی از عقب زمین به نیم فضای سمت چپ و گاها حتی خط طولی زمین نزدیک می شود و بازیساز اصلی تیم به شمار می رود.

مسعود ریگی به عنوان هافبک میانی نگهدارنده، ایستا و فضاگیر دیده می شود و بیشتر وظیفه پوشش فضای بین خطوط را بر عهده دارد. شعاع حرکتی هر دو وینگر پرسپولیس به شکل False  است یعنی به داخل حرکت می کنند و در زمان هایی که تیم با مشکل برتری عددی روبروست حتی به شکل معکوس به عقب نفوذ می کنند؛ این کار سبب شکاف میان خطوط حریف می شود که در همین زمان می بایست بازیکنان دیگری به فضای پشتی نفوذ کنند.

در میان دو مهاجم پرسپولیس، در این دیدار عیسی آل کثیر بر خلاف سایر دیدارهای پرسپولیس نقش مهاجم نه کاذب دارد و برعکس عالیشاه در نقش یک مهاجم تمام کننده دیده می شود.

تصویر زیر میانگین استقرار بازیکنان پرسپولیس در طول نود دقیقه را نشان می دهد.

بازی مالکانه و شناور؛ استراتژی پرسپولیس برای رسیدن به دروازه سپاهان
در این بخش به برخی از استراتژی ها و الگو های رسیدن به دروازه صرفا با در نظر گرفتن پاس های آخر، شعاع حرکتی و نحوه جای گیری برخی از بازیکنان خواهیم پرداخت. باید خاطر نشان کرد که صرفا برخی از الگوهای بازیسازی از نیم فضا و کانال سمت چپ تیم مطرح شده است.

پلن اول
اوستون اورونوف به شکل معکوس در نیم فضا نفوذ می کند و یا حتی به سروش رفیعی نزدیک می شود تا فضا برای فرار عبدالکریم حسن محیا شود.

پلن دوم
عبدالکریم حسن به سمت داخل نفوذ معکوس می کند و سروش رفیعی در کانال میانی حاضر می شود تا با یک پاس بلند اوستون اورونوف را در فضای پشت مدافعین صاحب توپ کند.

پلن سوم
اوستون اورونوف و امید عالیشاه به شکل معکوس به سمت سروش رفیعی حرکت می کنند تا توسط دو مدافع حریف یارگیری شوند؛ هم زمان عبدالکریم حسن روی کانال چپ باز شود تا با ایجاد شکاف در لایه دفاعی و ایجاد سردرگمی برای مدافعین، در فضای ایجاد شده آل کثیر صاحب توپ شود.

پرسینگ از بالای زمین
برخلاف سپاهان که از میانه زمین اقدام به پرس و بلاک در ساختار دفاعی خود دارد، اوسمار سعی می کند با ساختار 2-4-4 خطی به پرس از بالای سپاهان بپردازد. این کار سبب می شود تا علاوه بر محدود سازی حریف در بازیسازی از عقب زمین، آن ها را به بازی مستقیم وادار سازد و یا حتی با یک اشتباه توسط حریف در زمین آن ها صاحب توپ شود.

خط اول فشار و خط حفظ پرس مطابق تصویر فشردگی عرضی کمی دارد و در اغلب مواقع Pivot  (بازیساز پست 6) سمت موافق توسط یکی از هافبک های میانی تیم پرسپولیس Man-to-Man Marking می شود. در این تصویر مسعود ریگی و برایان دابو در وضعیت من تو من (یارگیری نفر به نفر) قرار دارند.

جمع بندی 
اگرچه تساوی پرسپولیس و سپاهان از هر جهت به سود استقلال صدرنشین تمام شد اما باید این موضوع را در نظر داشت که این دیدار برای هر دو تیم حکم یک بازی شش امتیازی را داشت و اگر سپاهان می توانست موفق به شکست پرسپولیس در این دیدار شود؛ میتوانست فاصله خود را با استقلال صدرنشین به پنج و پرسپولیس به چهار امتیاز برساند. 
به نظر می رسد این تساوی به رغم بازی نه چندان دلچسب شاگردان اوسمار ویرا یک نتیجه منطقی و به دور از ریسک پذیری زیاد باشد چرا که آن ها را در کورس قهرمانی باقی نگه می دارد. روی کاغذ شانس اول قهرمانی تیم های استقلال و پرسپولیس هستند و شاید دیگر تنها یک معجزه بتواند در پنج هفته پایانی زرد پوشان را به قهرمانی نزدیک کند.

تحلیل: امیرحسین شادمان